Seiten

Πέμπτη 14 Μαΐου 2009

Θέατρο, Σκηνοθεσία, Υποκριτική στον 21o αιώνα:

Θα προσπαθήσω να πώ αυτό, που βασικά δεν μπαίνει σε λόγια.

… Ξεκινάς απλά το ταξίδι.
Αφήνεσαι στην αναζήτηση.
Μπαίνεις σε καινούριους, ίσως ξεχασμένους δρόμους.
Αρχίζεις να τους περπατάς.
Βλέπεις.
Παρατηρείς.
Μπορεί να φοβάσαι και λίγο.
Γιατί δεν ξέρεις , αν η αναζήτησή σου σε οδηγεί στο σωστό δρόμο.
Ή αν μπορεις να εμπιστευτείς αυτό που νιώθεις, αυτό που βλέπεις, αυτό που ακούς,.
Αποφασίζεις να ακολουθήσεις μια συγκεκριμένη πορεία.
Σου προσφέρει οτιδήποτε, εκτός από ασφάλεια.
Παρ’ όλα αυτά κάτι σε τραβάει προς τα ’κει.
Διστάζεις ακόμη.
Τελικά κάνεις το πρώτο βήμα.
Σιγά, πολύ σιγά.
Ο χρόνος περνάει.
Πηγαίνεις λίγο πιο μπροστά.
Σταδιακά τα βήματα σου γίνονται πιο σίγουρα. Πιο σταθερά.
Αυτό σου δημουργεί περιέργεια και τελικά είσαι σίγουρος, ότι η απόφασή σου για την στιγμή ήταν σωστή.
Όλα γίνονται μετά σαν από μόνα τους.
Ξαφνικά, εκεί που δεν το περιμένεις, χωρίς να το καταλάβεις, κινείσαι με ασυνήθιστο τρόπο,
μιλάς με άλλη φωνή,
βλέπεις το θέατρο με άλλα μάτια.

Η αναζήτηση δεν έχει τελειώσει.
Την διακόψαμε για λίγο.
Για να δείξουμε, αυτό που δεν μπορούμε να πούμε.

Μετά θα συνεχίσουμε την αναζήτηση …


Ο Michael Seibel για την παράσταση Ορέστεια, αποσπάσματα ενός τραγικού λόγου


Δεν υπάρχουν σχόλια: